- بی عیب
بی نقص، بی آفت، بی ضرر
معنی بی عیب - جستجوی لغت در جدول جو
- بی عیب(عَ / عِ)
مرکّب از: بی + عیب، بی نقص. (آنندراج)، سلام. سلیم. سالم. بی آهو. درست. بری. (یادداشت مؤلف) :
بپرسید دیگر که بی عیب کیست
نکوهیدن آزادگان را ز چیست.
فردوسی.
خهی گزیده و زیبا و بی بدل چو خرد
زهی ستوده و بی عیب و پاک چون قرآن.
فرخی.
کرا بداد هنر نیز عیب داد خدای
مگر ترا که تو بی عیب و سربسر هنری.
عنصری.
اوستاد اوستادان زمانه عنصری
عنصرش بی عیب و دل بی غش و دینش بی فتن.
منوچهری.
پندی بمزه چو قند بشنو
بی عیب چو بارۀ سمرقند.
ناصرخسرو.
پاک و بی عیب خدایی که قدیر است و عزیز
ماه و خورشید مسخر کند و لیل و نهار.
سعدی.
گر دلم در عشق تو دیوانه شد عیبش مکن
بدر بی نقصان و زر بی عیب و گل بی خار نیست.
سعدی.
این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود
ور بود نیز چه شد مردم بی عیب کجاست ؟
حافظ.
معشوقۀبی عیب مجوی. (شیخ ابوسعید ابوالخیر از اسرارالتوحید)، و رجوع به عیب شود.
- بی عیب و علت، بی نقص. سالم.
- بی عیب و نقص، بی نقص و کاستی. رجوع به عیب شود، بی رونق. (آنندراج) ، ناکامیاب، ناتمام، بی نتیجه. (ناظم الاطباء) :
سخن گفتن من شود بی فروغ
شود پیش شه چارۀ من دروغ.
فردوسی.
، نانجیب:
همان بددل و سفله و بی فروغ
سرش پر ز کین و زبان پردروغ.
فردوسی.
و رجوع به فروغ شود
بپرسید دیگر که بی عیب کیست
نکوهیدن آزادگان را ز چیست.
فردوسی.
خهی گزیده و زیبا و بی بدل چو خرد
زهی ستوده و بی عیب و پاک چون قرآن.
فرخی.
کرا بداد هنر نیز عیب داد خدای
مگر ترا که تو بی عیب و سربسر هنری.
عنصری.
اوستاد اوستادان زمانه عنصری
عنصرش بی عیب و دل بی غش و دینش بی فتن.
منوچهری.
پندی بمزه چو قند بشنو
بی عیب چو بارۀ سمرقند.
ناصرخسرو.
پاک و بی عیب خدایی که قدیر است و عزیز
ماه و خورشید مسخر کند و لیل و نهار.
سعدی.
گر دلم در عشق تو دیوانه شد عیبش مکن
بدر بی نقصان و زر بی عیب و گل بی خار نیست.
سعدی.
این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود
ور بود نیز چه شد مردم بی عیب کجاست ؟
حافظ.
معشوقۀبی عیب مجوی. (شیخ ابوسعید ابوالخیر از اسرارالتوحید)، و رجوع به عیب شود.
- بی عیب و علت، بی نقص. سالم.
- بی عیب و نقص، بی نقص و کاستی. رجوع به عیب شود، بی رونق. (آنندراج) ، ناکامیاب، ناتمام، بی نتیجه. (ناظم الاطباء) :
سخن گفتن من شود بی فروغ
شود پیش شه چارۀ من دروغ.
فردوسی.
، نانجیب:
همان بددل و سفله و بی فروغ
سرش پر ز کین و زبان پردروغ.
فردوسی.
و رجوع به فروغ شود
- بی عیب
سالم، درست، سلیم
- بی عیب
پاک، مبرا، بی نقص، سالم، صحیح، کامل
متضاد: عیبناک، معیوب
متضاد: عیبناک، معیوب
- بی عیب
بلا عيوبٍ
- بی عیب
Flawless, Faultlessly, Immaculate, Impeccable, Spotless, Unblemished, Unerring
- بی عیب
de manière impeccable, parfait, immaculé, impeccable, infaillible
- بی عیب
kwa ukamilifu, bila dosari, safi, kamil, bila doa, isiyokuwa na doa, isiyokosea
- بی عیب
بے عیب طریقے سے , بے عیب , بے عیب , بے عیب , بے عیب , بے عیب , بے غلطی
- بی عیب
ত্রুটিহীনভাবে , নিখুঁত , নিখুঁত , দাগহীন , নিখুঁত , দোষরহিত
- بی عیب
完璧に , 完璧な , 無垢な , 汚れのない , 間違いのない
- بی عیب
kusursuz bir şekilde, kusursuz, lekesiz, hatasız
- بی عیب
결점 없이 , 결점이 없는 , 결점 없는 , 완벽한 , 결점 없는 , 틀림없는
- بی عیب
בצורה ללא דופי , מושלם , מַטְהִים , מְשֻׁלָּם , ללא דופי , ללא דופי , חסר שגיאה
- بی عیب
निर्दोष तरीके से , दोषरहित , निर्दोष , निर्दोष , दोषरहित
- بی عیب
dengan sempurna, sempurna, tak bernoda, tidak salah
- بی عیب
อย่างไร้ที่ติ , ไม่มีข้อบกพร่อง , ไม่มีที่ติ , สมบูรณ์แบบ , ไม่มีที่ติ , สมบูรณ์แบบ , ไม่มีข้อผิดพลาด
- بی عیب
feilloos, foutloos, onberispelijk, vlekkeloos, onfeilbaar
- بی عیب
de manera impecable, impecable, inmaculado, infalible
- بی عیب
in modo impeccabile, impeccabile, immacolato, infallibile
- بی عیب
de maneira impecável, impecável, imaculado, infalível
- بی عیب
毫无瑕疵地 , 完美的 , 无暇的 , 无瑕的 , 不犯错误的
- بی عیب
bezbłędnie, bezbłędny, nieskazitelny, bez zarzutu, niezawodny
- بی عیب
бездоганно , бездоганний , безпомилковий
- بی عیب
fehlerfrei, makellos, unfehlbar
- بی عیب
безупречно , безупречный , безупречный , безупречный , безупречный , безупречный , безошибочный
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَ /عِ)
لغت نامه دهخدا
سلامت. (یادداشت مؤلف). بی نقصی، نهایت عمیق که آواز به تک آن نرسد یا آواز از تک آن برنیاید و گاهی عمق غیر چاه را نیز خواسته اند. (جهانگیری). سخت دورتک که آواز بدان نتواند رسید. بس دور که آواز نرسد. سخت عمیق. سخت پهناور. سخت پرآب. (یادداشت مؤلف) ، که فریاد بدان نرسد. دور از صدارس. مجازاً، مرتفع. بلند. سخت رفیع. عظیم. شامخ. (یادداشت مؤلف). بسیار بلند. (جهانگیری).
- کوه یا کوهساری بی فریاد، دور از صدارس. مرتفع. سخت بلند:
ضعیف گشته در این کوهسار بی فریاد
غریب مانده بر این آسمان بی پهنا.
مسعودسعد.
بر سر کوههای بی فریاد
شد جوانی من هبا و هدر.
مسعودسعد.
، بطور تعمیم، هر چیز منیع و نادسترس یا آوازنارس را بی فریاد و بی فغان و غیره گفته اند. (جهانگیری) ، ظالم. جافی. جائر. (یادداشت مؤلف) :
روزگاریست سخت بی فریاد
کس گرفتار روزگار مباد.
مسعودسعد.
ای بسا در حقۀ جان غیورانت که هست
نعره های سر بمهر از درد بی فریاد تو.
سنایی.
در محنت این زمانۀ بی فریاد
دور از تو چنانم که بداندیش تو باد.
وطواط
- کوه یا کوهساری بی فریاد، دور از صدارس. مرتفع. سخت بلند:
ضعیف گشته در این کوهسار بی فریاد
غریب مانده بر این آسمان بی پهنا.
مسعودسعد.
بر سر کوههای بی فریاد
شد جوانی من هبا و هدر.
مسعودسعد.
، بطور تعمیم، هر چیز منیع و نادسترس یا آوازنارس را بی فریاد و بی فغان و غیره گفته اند. (جهانگیری) ، ظالم. جافی. جائر. (یادداشت مؤلف) :
روزگاریست سخت بی فریاد
کس گرفتار روزگار مباد.
مسعودسعد.
ای بسا در حقۀ جان غیورانت که هست
نعره های سر بمهر از درد بی فریاد تو.
سنایی.
در محنت این زمانۀ بی فریاد
دور از تو چنانم که بداندیش تو باد.
وطواط
بی عیب، بی عیب و نقص، به طور بی عیب
